Bajawa vervolg

Bajawa 26 july.
Hallo allemaal,
Hier weer even een verhaaltje van ons uit het verre Indonesië. Eind april is henk terug gekomen uit Nederland en had ik een overeenkomst met florian bereikt. Volgens mij heb ik dat al verteld. Alles goed en wel. Het voorseizoen was volgens ons niet zo goed, maar het is ook ons eerste jaar dus we hebben niets te klagen. Het blijkt dat het hier maar 2 maanden echt druk is. Op het moment is het ook helemaal volgeboekt. Sinds begin mei wonen we in ons huis vlakbij het hotel wat we in januari gehuurd hebben. Dat bevalt heel goed, lekker ’s avonds naar huis en geen gezeur van chauffeurs en gidsen meer. Berno en Cristien met de kleine Anastasia van anderhalf jaar wonen nu in het hotel. Helemaal leuk en gezellig. Alfons onze nieuwe gids is hier ook elke avond aanwezig zodat wij lekker naar huis kunnen gaan. We hebben nu echt leuke en gezellige mensen om ons heen en iedereen is happy happy. Ondertussen hebben we 4 pups. Het begon met 1 maar ja soms gaat het zo dus nu zijn er 4. Tevens hadden Berno en Cristien al een hond dus het totaal is nu 5. Gelukkig hebben we een groot stuk land achter het hotel dus aan ruimte geen gebrek. Ondertussen hebben we ook een kippenhok laten bouwen, was alleen moeilijk om kippen te vinden. Op mijn verjaardag gingen we een taart ophalen bij de bakker en zagen we in een hokje kippen zitten. Ik vragen of er nog meer waren. En jawel hoor,, we moesten maar even mee. Komen we ergens in een achteraf straatje bij de man zijn huis en die had een hele hoop kippen en hanen. Wel zegt henk, we moeten er maar 10 meenemen. We waren maar op 1 brommer. Wel de kippen met de pootjes aan elkaar de taart voorop en henk met kippen en haan achterop de brommer. Jammer dat daar geen foto van is. Was volgens mij een hilarisch gezicht geweest. Ik heb een leuke verjaardag gehad. Mensen komen hier om te eten en het was erg gezellig. De taart eet je ook na het eten en dan wordt er ook bij gezongen. Lachen. Dit was allemaal het leuke nieuws. Het slechte nieuws is dat wij vorige week opgepakt zijn door immigrasi. Ze waren hier al eind mei. Ze vroegen hoe lang wij hier woonden. Ik zei dat ik ongeveer 2 maanden terug was uit Nederland en henk ongeveer een maand. Wat wij hier in het hotel deden. Het probleem is dat wij officieel niet mogen werken of business doen, want wij hebben een pensioen visum. Dus ik heb ze verteld dat wij de mensen helpen met de zaak op poten te zetten. Wij moesten een surat pindah halen uit Bali omdat wij langer op Flores verbleven dan op Bali. Wij hebben namenlijk onze visa op Bali geregeld. Ik dacht oke en heb hier weinig mee gedaan. Was ondertussen wel bezig om een oplossing te zoeken over het verhaal hotel, want ik voelde het wel aankomen. Je kunt best een tijdje op deze manier werken maar je wordt toch verlinkt. Maar goed, niemand wilde meewerken. Als ik aan florian vroeg zullen we het contract veranderen , had hij wel weer een praatje dat we afgezet zouden worden door de huiseigenaar. Als ik vroeg zullen we een PT maken ( BV ) dan had hij wel weer een ander excuus. Stel je voor dan moest hij belasting gaan betalen. Dus ik kwam geen stap verder, tot vorige week de immigrasi weer terugkwam en onze paspoorten in beslag namen. Ze wilden ons ook meenemen, maar daar heb ik een stokje voor kunnen steken. We moesten helemaal naar Maumere naar Kantor Immigrasi om een rapport op te laten stellen voordat we onze paspoorten terug kregen. Henk maar gelijk een kamer boeken bij Seaworld Club. Van dat hotel krijgen we ook veel gasten., en de volgende dag op de brommers naar Maumere ( 10 uur ). De volgende dag de hele dag verhoor. Ik ga hier niet teveel over uitweiden maar dat was niet best. Op het eind van de dag kregen we van het hoofd te horen dat we onze paspoorten niet terug zouden krijgen voordat onze sponsor van Bali was ondervraagd in maumere. Dat was op donderdag en wij wilden vrijdag weer terug naar huis. Hij zei dat dat wel kon maar dat we maandag weer met onze sponsor daar moesten verschijnen. Tevens moest ik een nieuw visum aanvragen en het land uit totdat ik een nieuwe sponsor had, dan kon ik terugkomen met een nieuwe sponsor en een nieuw visum. Wij zaten behoorlijk in de put. Gelukkig hebben wij een sponsor die in Bali nogal hoge vriendjes heeft bij immigrasi. Wij vrijdag toch terug naar huis weer een pokke end. Het hele weekeinde in onzekerheid gezeten en een hoop stress. Gelukkig kwam maandag avond het bericht van onze sponsor dat alles geregeld zou worden en dat we safe waren. Ik heb een gat in de lucht gesprongen. Het wordt nu zo geregeld, dat we verhuizen naar Flores op een surat pindah en dat we een aantal maanden de tijd krijgen om alles rond te maken. Wij zijn natuurlijk verlinkt. Ik dacht eerst, ik ben er klaar mee en wil terug naar Nederland. Maar goed, dat is ook geen optie. We hebben hier veel geld ingestopt en dat moet echt wel terug. Verder vinden we het hier heel fijn. We hebben een leuk bedrijf en leuk personeel. Ik moest mijn kop maar even schudden. Na een nacht slapen heb ik besloten dat wij er helemaal voor gaan. Ik laat me op deze manier niet weg jagen. Zou wel heel aangenaam voor de familie florian zijn als we vertrokken. Dus ik ben nu bezig om een PT op te richten., en heb met de eigenaar van het huis gesproken. Als het contract niet veranderd wordt sluiten wij de tent per eind oktober en verhuizen naar een andere lokatie. Die schrok zich een hoedje. Iedereen is nu druk bezig de boel voor elkaar te krijgen en wij houden de wind eronder. Na al deze stress is henk een dagje ziek geweest en is nu weer aan de betere hand. Ja zo zie je maar weer, er valt altijd wel wat te beleven hier. Gelukkig houden we de moed erin en vinden we het hier toch nog steeds fijn. Als ik een rot dag heb ga ik even naar de markt en heb plezier daar met de vrouwen. Dan klaart je humeur snel weer op. Op 6 augustus trouwen Berno en Cristien dus hebben we weer groot feest. De eerste vergadering is al geweest dus de voorbereidingen zijn al in volle gang. Er moest natuurlijk een koe en 2 varkens worden gekocht voor het eten van de gasten. Dan wordt er eerst een vergadering belegd hoeveel de familie kan bijdragen aan het feest. Zover is alles gelukt heb ik begrepen. Dus er zijn ook leuke dingen om naar uit te kijken. Ik hoop dat het jullie allemaal ook goed gaat en er geen nare dingen gebeuren. Voor nu het allerbeste en we laten wel weer eens iets van ons horen.
Groetjes,
Marie en Henk