na anderhalf jaar

Hallo allemaal,

Na een hele lange tijd toch maar weer eens een update over het leven hier op Flores.
Volgens mij is het ondertussen al 2 jaar geleden sinds de laatste mail.
Net zoals bij jullie gaat het leven hier gewoon zijn gangetje met hoogte en diepte punten.
Na alle beslommeringen van de vergunningen, die gelukkig allemaal rond zijn ( heeft wel anderhalf jaar geduurd) gaat happy happy als een speer.
Daarover niets te klagen, helemaal leuk. ( klagen over dingen heeft sowieso geen zin daar verander je niets mee)
Wij zijn ondertussen al aardig ingeburgerd in de gemeenschap, veel uitnodigingen voor bruiloften en feesten, dus allemaal gezelligheid.
Je kunt dit niet vergelijken met de feesten in NL maar ieder zijn eigen traditie.

2013:
Dit jaar was behoorlijk heftig zeker geen top jaar.
Overlijden van henk zijn schoonzoon Dennis
Henk in brand
Overlijden van Bert
Dan voel je hoever weg NL is en je kunt niet even snel terug, je wil graag steun geven aan de familie, wat op dat moment alleen via Skype of telefoon kan.
Dit zijn dingen die je tegenkomt en waar je mee moet leren omgaan.

Henk zijn ongeluk:
De dag voordat henk naar Bali zou gaan om vervolgens door te vliegen naar NL kwam er een vracht binnen vanaf Bali.
Hij wou dit allemaal nog uitpakken en verwerken voor dat hij vertrok, dus druk druk druk.
In de middag wou hij de oude dozen verbranden. Het het een beetje geregend met het resultaat dat de dozen een beetje nat waren en niet brandbaar waren.
Samen met Alfons was hij bezig om een vuurtje te maken, wat niet lukte.
De petroleum was op en henk ging benzine pakken. Zonder communicatie gooide hij benzine op de dozen, met het gevolg dat het als een bom ontplofte en het vuur op hem sloeg.
Alfons had namelijk al een klein vuurtje.
Jullie kunnen de paniek wel bedenken. Ik was vlak in de buurt en heb het zien gebeuren.
Gelukkig had hij een dik katoenen Polo shirt aan, dit is werkelijk zijn geluk geweest.
We hebben hem gekoeld en naar het ziekenhuis gebracht.
Wel hier in Bajawa wil je echt niet in het ziekenhuis liggen, smerig, onvoldoende artsen en verpleging die dom loopt te lachen.
Gelukkig zijn wij goed verzekerd in NL en zijn we met een privé vliegtuig vervoerd naar Bali.
Eerst was de bedoeling om ons naar Kuala Lumpur ( Maleisië) te vliegen maar het is Bali geworden.
Alles moest in no time geregeld worden. Voor het geval we naar KL moesten had ik een uitreisvisum nodig, die ik niet had omdat het proces van mijn werkvergunning nog niet rond was.
Stress!! Maar het hoofd van immigratie in Maumere is 's nachts nog naar Bajawa gekomen om dit te brengen.
Uiteindelijk heb ik het niet nodig gehad omdat we naar de brandwonden afdeling op Bali zijn gebracht.
In eerste instantie leek het prima, maar na een dag al een hel. Nachtdienst gaat gewoon slapen en de familie moet maar oppassen. In NL onvoorstelbaar.
Na zijn eerste behandeling is hij in een delirium geraakt. Hij was helemaal van het padje,
dacht dat iedereen hem wou vermoorden, trok infusen eruit en totaal niet handelbaar.
Na een hoop telefoontjes naar de alarmcentrale en veel hulp van vrienden uit Labuan Bajo is hij verhuisd naar het BIMC ziekenhuis( Australisch).
Gelukkig dit was van de hel naar de hemel, net een vijf sterren hotel.
Na een paar dagen was hij ook weer verlost van zijn delirium. Het is nu een mooi verhaal bij een borrel. Ha ha ha.
In totaal heeft het 3 weken geduurd voordat ik terug kon naar Flores en henk naar NL.
Eind goed al goed.
Doordat ik vrij lang niet in het hotel was en het boekingsboek niet bij mij had, hadden we vorig jaar best wel een aantal fout boekingen.
Maar goed, het is dan niet anders en overal is een oplossing voor.
Gezondheid van je maatje gaat toch voor alles.
Na dit avontuur hoor je ons niet klagen over de gezondheidszorg en de kosten daarvan in NL.
Als wij niet goed verzekerd waren had het er heel anders uit gezien. In dit land laten ze je gewoon liggen als je niet kunt betalen.
Je moet eerst betalen voordat ze in actie komen.
Voor ons een hele goede les geweest, tel je zegeningen.

Na het overlijden van Bert is Danielle een maand hier geweest. Beetje ontspannen na een rot periode.
Ik had gepland om samen op de brommer Flores te ontdekken.
Na onze eerste trip naar Riung vallen we met de brommer, niet hard maar wel een dikke brandblaar van de uitlaat.
Dus niet meer zwemmen, snorkelen etc.
We hebben ons niet laten ontmoedigen en alsnog naar Labuan Bajo gereden om Komodo National Park te bezoeken. Veel plezier onderweg.
Terug gekomen in Bajawa werd ze ziek. Hoge koorts pijn in de botten, vreselijk.
We hebben Kelimutu overgeslagen en zijn rechtstreeks naar Bali gevlogen om naar het ziekenhuis te gaan.
Bleek dat ze denge had ( knokkelkoorts), daar wordt je niet blij van. Zat ik weer in het ziekenhuis, gelukkig wist ik de weg al. Na 3 nachten ziekenhuis eindelijk naar het hotel en 2 dagen later terug naar NL.

Gelukkig is er ook fantastisch nieuws in 2013, en dat is de geboorte van mijn eerste kleindochter Zoë. Ze heeft op zich laten wachten maar het resultaat mag er zijn. Het is een cadeau om dat te mogen ervaren. We zijn daardoor ook weer eens een keer met Sunneklaes op ameland geweest.
Was weer een leuk en gezellig feest. Iets minder was dat we de dag erna weer terug vlogen naar Bali. Niet te vergeten het weer! Storm! We zouden met de half negen boot maar dat werd half drie. Vreselijk weer onderweg. Gelukkig toch nog op tijd. Voor mij was het erg moeilijk om terug te gaan vanwege kleine Zoë bang dat ze mij later niet zou kennen.
Eenmaal weer hier was het na twee weken weer oké, vooral wetende dat ik in 2014 twee keer naar NL zal komen.

Oud en Nieuw is hier altijd leuk. Je kunt hier het meest fantastische vuurwerk kopen en dat is helemaal in henk zijn straatje.
We hadden allemaal mensen uitgenodigd om hier te eten, drinken, dansen an vuurwerk afsteken.
Een leuk en gezellig begin van 2014.
Begin januari moesten we verhuizen ( privé) dus even druk daarmee.
In eerste instantie hadden we er geen zin in, maar onze oude huurbaas vroeg veel geld extra en daar hadden we geen zin in.
Vrij normaal hier. Je huurt iets voor 2 jaar en daarna vragen ze gewoon 50 % meer, aan ons niet besteed.
Dus op zoek naar een ander huis. Gelukkig heel leuk huis gevonden met het gevolg dat we eerst weer een nieuwe badkamer moesten maken.
De buurt is erg gezellig, samen kletsen, koffiedrinken en zeer vriendelijk. Iedereen let op, als er wat is staat de hele buurt klaar.
Het straatje waar we langs moeten was kapot en gevaarlijk, na overleg met de buurt hebben wij cement en betonijzer gekocht en heeft de hele buurt ( de mannen) de straat gerepareerd.
Zo werkt dat want de gemeente maakt het echt niet.
Iedereen weer blij.
Begin januari zijn we verhuisd. Een fijn huis met een lekker terras.
Wat we niet wisten is dat daar de elektriciteit heel vaak uitvalt met het gevolg dat we soms uren zonder zaten. Dan heb je wel kaarsjes maar aangezien we een pomp hebben voor het water hadden we ook geen water.
Beetje lastig.
Half januari kwamen gerard en Komang op bezoek voor een trip Flores. Na 2 dagen heeft henk maar een generator gekocht, want het was erg lastig zonder.
Voor de kinderen op de buurt wel fijn, als er geen elektriciteit is komen ze bij ons op het terras huiswerk maken.


Begin februari zijn we een week naar Bali geweest. Ik had ondertussen een oogspecialist op Bali gevonden voor controle en eventueel prikken.
Dat is me goed bevallen, veel persoonlijke aandacht wat je in het UMCG niet krijgt.
Het is wel allemaal wat ouderwets maar het resultaat is hetzelfde en ik voel me er goed bij.
Verder moesten we inkopen voor happy happy, en lekker eten en een beetje relaxen.

Eind april ben ik weer naar NL gegaan om mijn kids en Zoë weer te zien. In het begin is het altijd lastig omdat je het tempo niet meer gewend bent in NL. Ja, time is money. Hier op Flores is time is family.
Dat merk je heel erg als je lang bent weggeweest. Je moet afspraken maken om ergens langs te gaan omdat mensen met hun agenda leven. Maar ja, dat is de consumptie maatschappij.
Ik heb een heerlijke tijd gehad. Lekker wandelen met Zoë, lekker fietsen, lekker eten, af en toe een terrasje, en een beetje bij Franklin en michel op de zaak helpen.
De tijd vloog voorbij, en nog eens geweldig nieuws: in december wordt ik weer oma van Wendy.
Hoe mooi kan het leven zijn. Half juni ben ik weer vertrokken samen met danielle.

De maanden juli en augustus zijn hier ook hoogseizoen dus hetzelfde als in NL. Voor ons geldt dat niet zo omdat de andere maanden ook behoorlijk druk zijn.
Je ontmoet hier veel nationaliteiten en dat maakt het toch nog steeds bijzonder. Het verruimt de kijk op de wereld. Niet alle gasten zijn aardig maar dat heb je in elk beroep of land. Er zijn altijd mensen die wel iets te klagen hebben. We moeten er vaak om lachen. Als je verwacht hetzelfde te hebben als in Europa moet je zeker niet naar Flores gaan. Het westen ( komodo national park) is al behoorlijk ontwikkeld maar als je overland reist verwacht niet dezelfde luxe als thuis. De meeste mensen begrijpen dat maar er zijn er altijd een paar die er niets van snappen.
Water hebben we hier om de dag, elektriciteit niet betrouwbaar, rekening houden met de buren hebben ze nooit van gehoord, en zo is er nog wel meer.
Geluidsoverlast is normaal hier en daar hoor je niet over te klagen.
Als er een bruiloft of communie is,gaat het 24 tot 48 uur door al ligt de hele stad ervan wakker.
Dat noemen ze dan traditie, ha ha ha
Op een gegeven moment,wen je er ook aan, we slapen er gewoon doorheen. Het beste is er ook heen te gaan en een paar borrels te drinken.
Begin juli is henk zijn dochter Angelique met haar 2 kinderen voor 2 weken op bezoek geweest. Henk is met hen van west naar oost gereisd en ik ben een paar dagen mee geweest naar Riung. Even relaxen toch.
Zij zijn half juli weer terug gereisd. Vanaf Flores wel met een dag vertraging want de vlucht was gecancelled. Dat gebeurt wel vaker. Daarom altijd 1 of 2 dagen voor de internationale vlucht naar Bali vertrekken.





Het is nu 18 september en danielle is 15 september weer naar NL vertrokken. Die heeft hier dus 3 maanden doorgebracht. Ze heeft wat onderzoek verricht voor haar studie en gerelaxt. Eind oktober gaat henk naar NL en gaat weer met de bootreis van mensen voor mensen mee en ik kom eind november. Henk vertrekt weer begin december en ik begin januari. Verder gaat het ons hier goed. We hebben geen plan en dat is ook lekker leven. We gaan af en toe naar Bali en af en toe toeren we wat. We genieten van de gemeenschap en zien wel wat op ons pad komt. We sluiten niks uit, we zien wel.
Misschien dat ik in de toekomst weer wat vaker schrijf, maar ik beloof niks.
Ik hoop dat jullie hiervan kunnen genieten en we hopen dat jullie ons ook terug mailen.

Voor nu de groetjes en tot gauw,
Marie en Henk